Tja, en dan lig je in je bedje, wel vreemd dat ronde gat daar in de verte.

O wacht ik hoor mijn broer zijn stem, even de andere kant op.

Je medicijnen zijn er zij hij, neem er meteen maar 1 in, je mag er 3 op een dag.

Wat een verademing, na een half uur begon ik mij al beter te voelen, het was ondertussen vijf uur in de middag. Na nog eens 2 uur kon ik waarempel rechtop zitten, nou dacht ik dit is echt geen voorhoofdholte ontsteking. Maar ja na een nachtje op het toilet en de verdere dag tot nu is het niet vreemd dat je wat raar voelt natuurlijk.

Om acht uur besloten dat mijn broer zou blijven slapen, dus dit stelde mij gerust..

Elf uur, tijd voor het 2e pilletje, want ik had weer een hoofd als een bruistabelet.

Ok wederom werd het weer een beetje rustiger. Eerst maar weer een uurtje slapen, uiteindelijk schrok ik om vijf uur weer wakker, misselijk, maar weer een pilletje nemen. Waarom ligt er eigenlijk een luchtbed in de huiskamer. O wacht dat is natuurlijk mijn broer. Slapen maar weer, Om tien uur wakker en met een beter gevoel in mijn hoofd. Eerst maar eens mijn werk bellen, mijn leidingevende vroeg waarom ik weer belde?, weer belde hoezo?, ik moet mij toch ziek melden. Dat heb je gister al gedaan zij hij……………..

Ok, totale verbazing, ik bel volgende week nog wel even zij ik. Eerst maar even een pilletje, goed spul die dingen daar werd ik super kalm van. Na nog eens drie dagen werd het tijd om langs de Dokter te gaan.

Eerst maar eens bloeddruk meten zij zij, Hmmm dat is veel te hoog, ene liep je vroeger ook al met je been te slepen, even reflexen dan maar, pols voelen en verhaal aanhoren, waarna zij concludeerde dat het geen voorhoofdholte ontsteking was en vermoede een Tia achtige aandoening geweest, hoe leuk deze zijn van voorbijgaande aard zij zij. Maar we gaan toch maar even een afspraak maken in het ziekenhuis meneer van Welij.

Maar daarover in een volgend verhaaltje meer.

Doneren aan de Hersenstichting kan hier: Doneer of druk op het plaatje.

Kijk ook eens hier, deel1 van storing